Pai nosso bilíngue (Latim: São Jerônimo – Grego koiné)

Trad. Análise textual Linguística (Adilson L. P. Oliveira)

I-                  Texto Comparado em grego e latim

Matthew 6.7  (ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ )

[7] orantes autem nolite multum loqui sicut ethnici putant enim quia in multiloquio suo exaudiantur

[7] Προσευχόμενοι δὲ μὴ βατταλογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί, δοκοῦσιν γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται:

7.	Quando orardes, não useis de muitas palavras, como fazem os pagãos. Eles pensam que serão ouvidos por força das muitas palavras.

[8] nolite ergo adsimilari eis scit enim Pater vester quibus opus sit vobis antequam petatis eum

[8] μὴ οὖν ὁμοιωθῆτε αὐτοῖς, οἶδεν γὰρ [ὁ θεὸς] ὁ πατὴρ ὑμῶν ὧν χρείαν ἔχετε πρὸ τοῦ ὑμᾶς αἰτῆσαι αὐτόν.

8.	Não sejais como eles, pois o vosso Pai sabe do que precisais, antes de vós o pedirdes.

[9] sic ergo vos orabitis Pater noster qui in caelis es sanctificetur nomen tuum

[9] Οὕτως οὖν προσεύχεσθε ὑμεῖς ‘ Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς:
Ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου,

9.	Vós, portanto, orai assim: Pai nosso que estás nos céus, santificado seja o teu nome;

[10] veniat regnum tuum fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra

[10]  ἐλθάτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου,   ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς:

10.	venha o teu Reino; seja feita a tua vontade, como no céu, assim também na terra.

[11] panem nostrum supersubstantialem da nobis hodie

[11]  Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον:

11.	O pão nosso de cada dia dá-nos hoje.

[12] et dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimisimus debitoribus nostris

[12]  καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφήκαμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν:

12.	Perdoa as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos que nos devem.

[13] et ne inducas nos in temptationem sed libera nos a malo

[13]  καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,  ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

13.	E não nos introduzas em tentação, mas livra-nos do Maligno

[14] si enim dimiseritis hominibus peccata eorum dimittet et vobis Pater vester caelestis delicta vestra

[14]  Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος:

14.	De fato, se vós perdoardes aos outros as suas faltas, vosso Pai que está nos céus também vos perdoará.

[15] si autem non dimiseritis hominibus nec Pater vester dimittet peccata vestra

[15] ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις [τὰ παραπτώματα αὐτῶν], οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν.

15.	Mas, se vós não perdoardes aos outros, vosso Pai também não perdoará as vossas faltas.

Luke 11.1  (ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ)

1-et factum est cum esset in loco quodam orans ut cessavit dixit unus ex discipulis eius ad eum Domine doce nos orare sicut et Iohannes docuit discipulos suos

1-Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τόπῳ τινὶ προσευχόμενον, ὡς ἐπαύσατο, εἶπέν τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόν Κύριε, δίδαξον ἡμᾶς προσεύχεσθαι, καθὼς καὶ Ἰωάνης ἐδίδαξεν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ.

Um dia, Jesus estava orando num certo lugar. Quando terminou, um de seus discípulos pediu-lhe: “Senhor, ensina-nos a orar, como também João ensinou a seus discípulos”.

[2] et ait illis cum oratis dicite Pater sanctificetur nomen tuum adveniat regnum tuum

[2] εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ὅταν προσεύχησθε, λέγετε Πάτερ, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου: ἐλθάτω ἡ βασιλεία σου:

2.	Ele respondeu: “Quando orardes, dizei: Pai, santificado seja teu nome; venha o teu Reino;

[3] panem nostrum cotidianum da nobis cotidie

[3] τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δίδου ἡμῖν τὸ καθ᾽ ἡμέραν:

3.	dá-nos, a cada dia, o pão cotidiano,

[4] et dimitte nobis peccata nostra siquidem et ipsi dimittimus omni debenti nobis et ne nos inducas in temptationem

[4] καὶ ἄφες ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀφίομεν παντὶ ὀφείλοντι ἡμῖν: καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν.

4.	e perdoa-nos os nossos pecados, pois nós também perdoamos a todo aquele que nos deve; e não nos introduzas em tentação”.

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ

[7] Προσευχόμενοι δὲ μὴ βατταλογήσητε ὥσπερ οἱ ἐθνικοί, δοκοῦσιν γὰρ ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσακουσθήσονται: [8] μὴ οὖν ὁμοιωθῆτε αὐτοῖς, οἶδεν γὰρ [ὁ θεὸς] ὁ πατὴρ ὑμῶν ὧν χρείαν ἔχετε πρὸ τοῦ ὑμᾶς αἰτῆσαι αὐτόν. [9] Οὕτως οὖν προσεύχεσθε ὑμεῖς ‘ Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς: Ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, [10]  ἐλθάτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου,      ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς: [11]  Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον    δὸς ἡμῖν σήμερον: [12]  καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,
     ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφήκαμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν: [13]  καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,     ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.’ [14]  Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος: [15] ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις [τὰ παραπτώματα αὐτῶν], οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν.

[7] orantes autem nolite multum loqui sicut ethnici putant enim quia in multiloquio suo exaudiantur [8] nolite ergo adsimilari eis scit enim Pater vester quibus opus sit vobis antequam petatis eum [9] sic ergo vos orabitis Pater noster qui in caelis es sanctificetur nomen tuum [10] veniat regnum tuum fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra [11] panem nostrum supersubstantialem da nobis hodie [12] et dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimisimus debitoribus nostris [13] et ne inducas nos in temptationem sed libera nos a malo [14] si enim dimiseritis hominibus peccata eorum dimittet et vobis Pater vester caelestis delicta vestra [15] si autem non dimiseritis hominibus nec Pater vester dimittet peccata vestra

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ-11.1

Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τόπῳ τινὶ προσευχόμενον, ὡς ἐπαύσατο, εἶπέν τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόν Κύριε, δίδαξον ἡμᾶς προσεύχεσθαι, καθὼς καὶ Ἰωάνης ἐδίδαξεν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ. [2] εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ὅταν προσεύχησθε, λέγετε Πάτερ, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου: ἐλθάτω ἡ βασιλεία σου: [3] τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δίδου ἡμῖν τὸ καθ᾽ ἡμέραν: [4] καὶ ἄφες ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀφίομεν παντὶ ὀφείλοντι ἡμῖν: καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν.

et factum est cum esset in loco quodam orans ut cessavit dixit unus ex discipulis eius ad eum Domine doce nos orare sicut et Iohannes docuit discipulos suos [2] et ait illis cum oratis dicite Pater sanctificetur nomen tuum adveniat regnum tuum [3] panem nostrum cotidianum da nobis cotidie [4] et dimitte nobis peccata nostra siquidem et ipsi dimittimus omni debenti nobis et ne nos inducas in temptationem

Jerome. Vulgate Bible. Bible Foundation and On-Line Book Initiative. ftp.std.com/obi/Religion/Vulgate. The New Testament in the original Greek. The text revised by. Brooke Foss Westcott, D.D. Fenton John Anthony Hort, D.D. New York. Harper & Brothers, Franklin Square. 1885.