Lingua Aramaica- em latim

Lingua Aramaica ארמית Arāmît, ܐܪܡܝܐ Armāyâ
Taxinomia:	lingua e divisione Semitica familiae Afrasiaticae
Status:	lingua exstincta; parens linguarum Aramaicarum mediaevalium et hodiernarum
Sigla:	1 —, 2 —, 3 arc
Usus
Aevum:	millennium I a.C.n.
Situs:	lingua in imperio Persarum officialis et postea sub imperiis Seleucidarum Parthorumque adhibita in varietatibus recentioribus etiamnunc viva
Litterae:	Litterae Aramaicae
Scriptura:	Abecedarium Aramaicum
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Aramaica^[1] seu Aramaea^[2] (sed et Chaldaea^[3] vel Chaldaica^[2] sive Syrochaldaica^[1] dicta) est lingua Semitica cum historia annorum trium milium. Lingua aliquarum partium Bibliae est; lingua procurationis regnorum et lingua adorationis divina fuit. Lingua Iesu probabiliter erat (vide Marcum 5:41), lingua Talmud, et hodie ut lingua prima multis parvis communitatibus adhuc adhibetur.
Aramaica ad familiam Afrasiaticam pertinet. Intra eam variam familiam, ad Semiticam subfamiliam pertinet.

Notae

1. ↑ ^{1.0 1.1} Lamy, Introd. in Sacr. Script. Pars 2 (ed. 4a, Mechliniae, 1887, p. 215 Indian Christianity apud www.indianchristianity.com
2. ↑ ^{2.0 2.1} Conradus Gesnerus, Mithridates: de differentiis linguarum (1555) textus f. 9v; Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus pp. 193-201
3. ↑ Johann Dinckel, De lingua chaldaea et syriaca

Bibliographia

Gernot Windfuhr, "Iran, vii. Non-Iranian languages (10). Aramaic" (2006) in